0 μεγαλύτερος και σπουδαιότερος αντιπρόσωπος από τα ωφέλιμα ζώα του αγρού, του κήπου και λειβαδιού είναι το σκουλήκι με το επιστημονικό όνομα Lumbricus Terestris.
Είναι, σε μήκος, το μεγαλύτερο σκουλήκι (μέχρι 20 εκ.
) σε σύγκριση με το σκουλήκι της κομπόστ (τεχνητή κοπριά) που λέγεται Eisenia Foetida, έχει χρώμα κοκκινωπό και φθάνει σε μήκος τα 68 εκ.
Ο πρώτος που ασχολήθηκε επιστημονικά με τα σκουλήκια, πριν από εκατό χρόνια, ήταν ο Κάρολος Δαρβίνος.
Ανάμεσα στα πολλά που παρατήρησε, βρήκε ότι τα σκουλήκια σ' ένα γόνι μο λειβάδι είναι τόσα πολλά που θα μπορούσαν να ζυγίζουν όσο το βάρος μιας αγελάδας.
Το δε χώμα που κατεργάζονται, τρώνε και βγάζουν στην επιφάνεια σαν κοπριά, ανέρχεται στους τριάντα τόνους κατά εκτάριο και χρόνο.
Και ο Αριστοτέλης (384322 π.
Χ.
) χαρακτήρισε τα σκουλήκια σαν τα «ε ντόσθια» της γης.
Οι γάλλοι γεωργοί λένε: Το αλέτρι είναι ένα από τα σπουδαιότερα γεωργικά εργαλεία που εφεύρε ο άνθρωπος.
Όμως, αυτό που όργωνε από πιο νωρίς τα χωράφια, είναι το σκουλήκι.
Από τα 39 σπουδαιότερα είδη σκουληκιών που υπάρχουν στην Ευρώπη, τα 8 είδη έχουν σημασία για τους γεωργούς, τους κηπουρούς, τους ψαράδες και τους σκωληκοτρόφους.
Τα σκουλήκια δεν έχουν δόντια και έτσι δεν μπορούν να φάνε τις ρίζες των φυτών, όπως πολλοί νομίζουν και τα κατατρέχουν.
Τα σκουλήκια τρώνε χώμα και τα στο χώμα υπάρχοντα βακτηρίδια, μύκη τες, φύκια και άλλες χουμικές ουσίες.
Στο πεπτικό σύστημα (στομάχι, έντερο) γίνεται μια χημική διάλυση των τρο φών, όπου πληθαίνουν και διάφοροι μικροοργανισμοί (κατά Ruschmann, 1953/54) οι οποίοι αποβάλλονται με τα απορρίματα.
Τα σκουλήκια σαν ζωντανοί οργανισμοί έχουν ανάγκη από τροφή.
Για να τα έχουμε στα χωράφια και στον κήπο μας, πρέπει να φροντίζουμε για οργανική ουσία, για απορρίματα και σάπια φυτά, για υγρασία υπό εδαφοκάλυψη και για μια σχετική θερμοκρασία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου