Για εδαφοκάλυψη μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε όχι μόνο τη ζωντανή χλωρή λίπανση, αλλά και άχυρο, πριονίδια, ροκανίδια, φύλλωμα όπως και διά φορα χαρτιά τα οποία προηγουμένως τεμαχίσαμε και μουσκέψαμε.
Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και τύρφη, αλλά σε μικρή ποσότητα και σε αραιά διαστή ματα, γιατί υπάρχει κίνδυνος να πάρει το έδαφος όξινη δραστικότητα (ρΗ κάτω από 6).
Επίσης το μαύρο πλαστικό (PVC) προστατεύει το έδαφος από την ξηρασία, εμποδίζει το φύτρωμα των αγριόχορτων και το χώμα ζεσταίνεται γρηγορότερα, λόγω του μαύρου χρώματος.
Όμως, το μειονέκτημα είναι, ότι δεν επιτρέπει το νερό να περάσει στο χώμα και ο αερισμός δε γίνεται κανονικά.
Υπάρχουν όμως πλαστικά με τρύπες που εξυπηρετούν καλύτερα το σκοπό μας.
Μία άλλη οργανική ουσία, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για εδαφοκάλυ ψη, είναι ο φλοιός από τα διάφορα δένδρα και κυρίως από τα κωνοφόρα.
Τα σύγχρονα μηχανήματα που τεμαχίζουν και αποφλοιώνουν τα δένδρα επί τόπου στο δάσος ή στα πριονιστήρια, φροντίζουν για όλη αυτή τη μάζα από οργανική ουσία.
Πριν από μερικά χρόνια, την ουσία αυτή την πετούσαν στα σκουπίδια ή την καίγανε σαν άχρηστο υλικό.
Σήμερα, έχει ανακαλυφθεί η αξία της και βρίσκει εφαρμογή στους κήπους, στα πάρκα, σε χωράφια και σε άλλες θαμνώδεις φυ Το καλύτερο παράδειγμα εδαφοκάλυψης μάς το δίνει το δάσος με την υπο βλάστησή του την Άνοιξη, και με το φύλλωμα του το φθινόπωρο.
Το καλυμμένο έδαφος μένει πάντα υγρό, δεν πάσχει από διαβρώσεις, εμπλουτίζει το έδαφος με οργανική ύλη, δεν είναι ανάγκη να οργωθεί ή να σκαλιστεί και οι μικροοργανισμοί υπάρχουν σε αφθονία.
τείες σαν εδαφοκάλυψη, σαν υπόστρωμα στα δρομάκια και μονοπάτια των πάρ κων και κήπων και όχι λιγότερο σαν κοπριά στα χωράφια και κήπους μετά τη χώ νεψη στα κομπόστ.
Όμως, όπως σε πολλά πράγματα υπάρχει το καλό και το κακό, έτσι και αυτή η οργανική ουσία έχει μερικά μειονεκτήματα.
Οι ουσίες που περιέχει ο φλοιός, όπως είναι το δεψικό οξύ, η ρητίνη, η φε νόλη, το κερί, η ταννίνη κ.
λπ.
, κρατούν μεν τον τυφλοπόντικα και το γυμνοσάλιαγγο σε απόσταση από τα κηπευτικά μας, αλλά μπορούν να προκαλέσουν ζη μιές στα νεαρά φυτάρια του κήπου μας.
Οι ουσίες που περιέχουν, μπορούν το Καλοκαίρι με τις ζέστες, υπό μορφή αιθέρων, να εισβάλουν δια των στομάτων στα φύλλα και να προσβάλουν τον ιστό τους.
Για τα ελληνικά δεδομένα, με το θερμό και ξηρό Καλοκαίρι, όπου οι οργανι κές ουσίες δεν υπάρχουν σε τόση αφθονία, η ανάγκη για εδαφοκάλυψη είναι ακόμα μεγαλύτερη.
Η απώλεια αποθεμάτων υγρασίας για την Ελλάδα τουλάχι στο, σημαίνει καθυστέρηση, καταστροφή των μικροοργανισμών (κακή χουμο ποίηση), απώλεια ιχνοστοιχείων και τελικά μείωση της παραγωγής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου