Οι μικρές λιμνούλες, οι υγρόλακκοι, τα ρυάκια και γενικά οι υγρότοποι, στην ύπαιθρο, αποτελούν τα κυριότερα υπολείμματα σαν βιότοποι για διάφορα φυτά, ζώα και πουλιά.
Όλοι αυτοί οι υγρότοποι με τους οργανισμούς που βρίσκουν εκεί καταφύ γιο, οφελούν κατά κάποιο τρόπο και την οικολογική γεωργία.
Οι βιοκαλλιεργη τές πρέπει να δώσουν μεγαλύτερη σημασία και να φροντίζουν για μια λιμνούλα στον κήπο τους, στον οπωρώνα ή σε οποιοδήποτε κτήμα που έχουν.
Παρακάτω, δίνω μερικές οδηγίες για το πώς μπορεί να γίνει μια τέτοια λι μνούλα, εάν δεν υπάρχει, και τι πρέπει να προσέξει κανείς για να εκπληρώνει κάπως το σκοπό της.
φυσικά, υπάρχουν και ειδικά βιβλία που μπορεί κανείς να τα συμβουλευθεί, προτού αρχίσει το έργο.
Το μέγεθος της λίμνης
Φυσικά, όσο μεγαλύτερη είναι η λιμνούλα τόσο το καλύτερο, γιατί έτσι θα μπορέσουν περισσότερα υδρόβια ζώα και φυτά να εγκατασταθούν και να ευδο κιμήσουν.
Για έναν κήπο, όμως, που καλλιεργείται και έχει έκταση λιγότερη από ένα στρέμμα, αρκούν 810 τετραγωνικά μέτρα.
Τοποθεσία της λίμνης
Σημασία έχει, η λίμνη να μην είναι κάτω απ' τη σκιά δέντρων ή θάμνων.
Για να ευδοκιμήσουν τα φυτά και τα ζώα, η λίμνη πρέπει να λιάζεται τουλάχιστον 46 ώρες την ημέρα.
Επειδή πολλές φορές το φύλλωμα των δένδρων πέφτει μέ σα στη λίμνη και με τον καιρό σαπίζει, θα πρέπει ή να κόψουμε τα κλωνάρια που απλώνονται πάνω από τη λίμνη, ή να σκεπάζουμε τη λίμνη μ' ένα δίχτυ όσον καιρό πέφτουν τα φύλλα.
Πώς θα φτιάξουμε τη λίμνη
Αφού σκάψουμε το λάκκο σύμφωνα με το σχέδιο που κάναμε (μέχρι 80 πόντους στο βαθύτερο σημείο) και ισοπεδώσουμε το δάπεδο για να μην υπάρ χουν ανώμαλα σημεία και εξογκώματα, στρώνουμε μια στρώση με ψιλή άμμο, 510 εκατοστά πάχος.
Ακολουθεί το στρώσιμο του πλαστικού που προμηθευόμαστε από το εμπό ριο και το οποίο πρέπει να είναι χρώματος μαύρου.
Αντί για πλαστικό, μπορούμε να κάνουμε αδιαπέραστο το νερό και με ένα στρώμα από άργιλο.
Αυτός πρέπει να είναι καλής ποιότητας και το πάχος του στρώματος που θα επαλείψουμε να είναι 1 5 έως 20 εκατοστά.
Πάνω από το πλαστικό ή τον άργιλο, ακολουθεί η στρώση από το χώμα όπου θα φυτέψουμε τα διάφορα υδρόφυτα.
Το χώμα πρέπει να είναι ένα μίγμα από άμμο και λάσπη, φτωχό σε θρεπτικές ουσίες για να μη φυτρώνουν φύκια και άλλα ανεπιθύμητα φυτά.
Στις όχθες της λίμνης και στο ρηχό μέρος, βάζουμε με ρικές πέτρες έτσι που να σχηματίζουν κουφώματα και κρυψώνες για να βρί σκουν εκεί καταφύγιο τα διάφορα αμφίβια ζώα.
Το ίδιο κάνουμε και έξω από το νερό και γύρω από τη λίμνη, με διάφορα ξύλα και κούτσουρα πάνω στα οποία θα λιάζονται τα υδρόβια.
Προτού γεμίσουνε το λάκκο με νερό, φυτεύουμε στο χώμα που έχουμε στρώσει, τα διάφορα υδρόφυτα που επιθυμούμε.
Η φύτευση μπορεί να γίνει απευθείας στο χώμα με γυμνές ρίζες ή με τις γλάστρες τους που είναι συνήθως πλαστικές και με τρύπες στα πλάγια.
Όσον αφορά τα ζώα που θέλουμε να βάλουμε στη λίμνη, δεν υπάρχει περι θόριο επιλογής.
Αν πάρουμε από αλλού υδρόβια ζώα και αμφίβια και τα τοποθε τήσουμε στη λίμνη, πρώτον ενεργούμε αντιοικολογικά και, δεύτερο, τα ζώα δε θα μείνουν εκεί για πολύ καιρό, διότι δεν είναι ο βιότοπος τους.
Πρέπει να δείξουμε υπομονή και, με τον καιρό, θα έρθουν και θα εγκατα σταθούν μόνιμα στο καινούριο περιβάλλον.
Χρυσόψαρα ή άλλου είδους ψάρια δεν πρέπει να βάζουμε στην λίμνη, γιατί αυτά θα τρώγουν τα αυγά και τις λάβρες από τις νερονύμφες, τα βατράχια, τα διάφορα έντομα του νερού και άλλα αμφίβια, που είναι απαραίτητα για να πετύ χουμε την οικολογική ισορροπία που επιδιώκουμε στον κήπο ή στο κτήμα μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου